Ezop

Ezop z Frygii, Aisopos (VI w.p.n.e.)

Bajkopisarz. Półlegendarny frygijski niewolnik, sługa Ksanthosa z Samos. Podobno był kaleką. Zginął tragicznie zrzucony w przepaść przez mieszkańców Delf w jakiejś kłótni. Legendarny autor bajek zwierzęcych mający początek w ludowej tradycji ustnej. W bajkach, których tematy zostały zaczerpnięte z życia codziennego, sprzeciwiał się przemocy, niesprawiedliwości i uciskowi ludu. Pierwszym wydawcą jego bajek był Demetrios z Faleronu, na język łaciński przełożył je bajkopisarz Fedus.  Bajki Ezopa były wykorzystywane przez polskich literatów, np. Biernata z Lublina, M. Reja, I. Krasickiego, A.Mickiewicza.

Źródło: E.Olinkiewicz, K.Radzymińska, H. Styś, Język polski: słownik encyklopedyczny, Wydawnictwo Europa, Wrocław 1999, s. 483, J.Maślanka (red.), Słownik pisarzy świata, Krakowskie Wydawnictwo Naukowe, Kraków 2008, s. 273.