Ateny

Ateny – stolica Grecji w południowo-zachodniej części półwyspu Attyka, nad Zatoką Sarońską. Położone w Kotlinie Attyckiej, otoczone z trzech stron górami. Położenie stało się naturalną barierą dla rozwoju miasta i przyczyną ogromnego zagęszczenia zabudowy. W starożytności Ateny były jedną z najważniejszych greckich polis.

Początkowo większość polis była monarchiami, gdzie król był kapłanem i rządził z przedstawicielami rodu eupatrydów. Wkrótce polis stały się oligarchiami (rządy niewielu), tyraniami lub demokracjami. Tutaj tyrania to rządy jednostki przeciw arystokracji i z poparciem ludu. Tyrania dodatkowo wpływała na pozycję miast, np. pod rządami Pizystrata, jego synów Hippiasza i Hipparcha (VI w. p.n.e.) umacniając ją.

W XIII w. p.n.e. Ateny były najsilniejszym państwem półwyspu. Z czasem władza króla osłabła na rzecz wybieranych urzędników (archontów).

W X w p.n.e. w Atenach panował ustrój arystokratyczny. Rządy sprawowali Archonci (9 wybieranych na jeden rok, decydował majątek i urodzenie) i Areopag (ciało zbiorowe, urzędnicy).

W 621 r. p.n.e. ustanowiono prawo Drakona. Wprowadzone w związku ze sporami pomiędzy rolnikami, a arystokracją.

594-591 r. p.n.e. Solon wprowadza reformy ustroju politycznego:

• wykupienie Ateńczyków sprzedanych w niewolę za długi,
• równość obywateli wobec prawa,
• wprowadził Radę Czterystu,
• ludność podzielono na cztery klasy według zamożności i określono ich obowiązki wobec państwa.

508-507 r. p.n.e. reformy Klejstenesa początkujące demokrację. Wprowadził sąd skorupkowy, a przywileje arystokracji przysługiwały teraz wszystkim.

Rządy Peryklesa – rozkwit życia politycznego i kulturowego.

Zwycięstwa z Persją, założenie Związku Morskiego i dominacja Aten.