Anakreont

Anakreont (ok. 570 – ok. 485 p.n.e.)

Grecki twórca liryki. Pochodził z Teos w Azji Mniejszej. Piewca wina i miłości, związany ściśle z życiem dworskim władców. Zasłynął szczególnie w pieśniach biesiadnych. Postawa żartobliwego dystansu, konwencja gry miłosnej, flirtu, charakterystyczne obrazy i motywy np. topos miłości. Wszystkie te elementy złożą się później na gatunek nazwany od imienia poety anakreontykiem. Napisał 5 ksiąg pieśni miłosnych, biesiadnych, elegii i epigramatów, z których do naszych czasów zachowało się sto kilkanaście fragmentów.

Słodki bój

W utworze Słodki bój – podmiotem lirycznym jest mężczyzna, który bierze udział w uczcie. Zwraca się z prośbą do chłopca aby przyniósł mu wodę i wino. Prosi także o wieniec z kwiatów. Rzeczy te są mu potrzebne, aby stworzyć odpowiednią atmosferę do zabawy. Powiada, że chce stoczyć bój na pięści z Erosem słodki bój na pięści – topos miłości. Chce pić wino, bawić się i kochać.

Piosenka

Podmiotem lirycznym jest mężczyzna, który śpiewa piosenkę. Mówi o tym co zjadł na śniadanie, odrobinę placka, ale za to wypił cały dzban wina, co zapewniło mu dobry humor. Gra na lirze i śpiewa piosenkę dla swej ślicznotki. Nastrój wiersza jest błogi i sielski. Podmiot liryczny oddaje się uciechom życia i flirtuje.