Wzór starożytnego rycerza na przykładzie Iliady:

Wojownicy spod Troi stanowią pierwszy w literaturze europejski wzór rycerza. Ich cechy charakterystyczne to:

• pochodzą z wysokiego rodu,
• wyróżniają się urodą i nadludzką siłą fizyczną,
• ważna jest dla nich broń,
• wierni i oddani w przyjaźni,
• doskonale potrafią walczyć,
• korzystają z tego, co daje im życie (kobiety, zabawy),
• boją się silniejszego przeciwnika,
• najważniejsze jest zwycięstwo, nie koniecznie uczciwe,
• bogowie wpływają na ich losy,
• oddają cześć zmarłym,
• ich los zależy od fatum.

Oprócz Achillesa i Hektora wielkimi wojownikami są także Agamemnon, Odyseusz, Nestor, Menelaos i Diomedes. Są wyidealizowani i wyolbrzymieni, co jest typowe dla herosów, rządzi nimi namiętność i chęć zemsty, nie są etyczni, gdyż chcą zginąć w chwale. Zawsze walczą do końca mimo, że wiedzą iż wynik walki został z góry przesądzony przez bogów.

Etos rycerski – zbiór zasad obowiązujących rycerzy: odwaga, szlachetność, dbałość o cześć, kalos kagathos (piękny i dobry, to grecki ideał człowieka, łączy w harmonijną całość piękno cielesne, duchowe i moralne), dbałość o cześć i pragnienie sławy.