Historia Abrahama, a Ofiarowanie G. H. Grudzińskiego

SEMANTYKA – nauka o wyrazach

OFIAROWANIE = zawierzenie, oddanie, poświęcenie

APOKRYF – tekst niekanoniczny, rozwijający, nawiązujący do Biblii, poszerzający tekst kanoniczny o współczesny komentarz.

Gustaw Herling-Grudziński w opowiadaniu „Ofiarowanie” wprowadza nowe realia, odnosząc się swobodnie do tekstu biblijnego, a mianowicie:

• narrator szczegółowo relacjonuje podróż do kraju Maria (wyprawa 4 – dniowa)
• uszczegóławia realia
• wprowadza nowego bohatera – sługę Eliezera
• opisuje emocje, uczucia, rozdarcia wewnętrzne Abrahama, który wykonuje rozkaz Boga chociaż ma świadomość, że ofiarowanie syna jest złem
• wprowadza nowe okoliczności zabójstwa Izaaka, bowiem Abraham tracąc nóż chce go udusić, a ślady tej zbrodni pozostają, widzi je Sara
• próba wiary, której są poddani Abraham, Sara i Izaak, zniszczeniu ulega wieź pomiędzy ojcem, a synem, oraz pomiędzy mężem a żoną (Sara boi się o Abrahama)

Na sytuację, o której czytamy w Biblii spogląda człowiek współczesny. Podkreśla rolę uczuć, emocji. Posiłkuje się wiedzą psychologiczną, etyką, moralnością świecką, nie katolicką.

Gustaw Herling-Grudziński (1919-2000) polski pisarz, eseista i publicysta. Po II wojnie światowej przebywał na emigracji we Włoszech. W swoich utworach zajmował się głównie problematyką moralną. Sławę przynosiła mu autobiograficzna opowieść o  pobycie w sowieckim łagrze – „Inny świat”. Uznanie zyskał również „Dziennik pisany nocą” – eseistyczny zapis przemyśleń pisarza, na tle zdarzeń z jego życia i historii powojennej Europy. „Ofiarowanie” powstało we wrześniu 1997 r.

PARAFRAZA – swobodny przekład utworu, przeróbka zmieniająca lub rozwijająca treści pierwowzoru, a także świadome i wyraziste naśladowanie innego utworu, pozwalające rozpoznać pierwowzór.

PASTISZ – naśladowanie stylu lub świata przedstawionego

„Ofiarowanie” jest opowiadanie, parafrazą fragmentu Księgi Rodzaju. Zawiera elementy pastiszu. Ma charakter apokryfu.